Ռուսական Telegram ալիքներից մեկը հոկտեմբերի 10-ին հրապարակել է հայ-ադրբեջանական հարաբերությունների կարգավորման, այսպես կոչված, վաշինգտոնյան փաստաթուղթը։ Փաստաթուղթը արևմտյան միջնորդական առաքելության արդյունք էր և, ըստ տարբեր աղբյուրների, Բրյուսելի և Պրահայի մի շարք բանակցություններից հետո, ինչպես նաև Վաշինգտոնում ԱԳ նախարարների և Անվտանգության խորհրդի քարտուղարների հանդիպումից հետո ընդունելի Ալիևի ու Փաշինյանի կողմից։ 

Դատելով փաստաթղթի բովանդակությունից, եթե այն ստորագրվի, աշխատանքներ կիրականացվեն միջպետական ​​սահմանի վերջնական սահմանազատման ուղղությամբ, կսկսվեն այսպես կոչված Զանգեզուրի միջանցքի կառուցման աշխատանքները՝ արագընթաց երթուղի, որը պետք է միացնի Արևելյան Ադրբեջանի շրջանները Նախիջևանի հետ Հայաստանի տարածքով։ Բացի այդ, Ադրբեջանը պետք է նշանակի որոշակի «պաշտոնական ներկայացուցիչ», որը պետք է Ղարաբաղի հայերի նույն ներկայացուցչի հետ քննարկի և լուծի իր անվտանգության և իրավունքների հետ կապված հարցեր։ Ղարաբաղի հայերին, առավել ևս չճանաչված ԼՂՀ-ի համար որևէ կարգավիճակ նախատեսված չէ։

Հետաքրքիր է, որ այս փաստաթղթի հրապարակումը դեռևս չի առաջացրել բողոքի շարժման նոր ալիք ոչ Հայաստանում, ոչ էլ Ղարաբաղում։ Ի վերջո, պարզ է, որ իրականում դա նշանակում է Լեռնային Ղարաբաղի ամբողջական անցում Ադրբեջանի իրավասության տակ: Բոլորովին վերջերս Իլհամ Ալիևը կրկին հայտարարեց, որ Ղարաբաղում բնակվող հայերը Ադրբեջանի քաղաքացիներ են, և նրանց հետ կվարվեն այդ երկրի սահմանադրությանը համապատասխան։ 

Հայաստանի և Ռուսաստանի փորձագիտական ​​հանրության մի զգալի մասը կարծում է, որ կգնա դրան օպերատիվ և առանց խղճի խայթի: Մինչև իշխանության հասնելը նա իրեն դրսևորեց որպես արևմտամետ և ԵԱՏՄ-ից Հայաստանի դուրս գալու կողմնակից։ Արդյո՞ք դա անկարգություններ կառաջացնի Հայաստանում և Ղարաբաղում։ Հավանաբար այո։